Czym tak naprawdę jest dyskopatia?

Dyskopatia jest to szereg procesów degeneracyjnych zachodzących w obrębie naszego krążka międzykręgowego zwanego również potocznie dyskiem. Żeby to zrozumieć trzeba poznać budowę samego krążka. Jak sama nazwa wskazuje jest to struktura znajdująca się pomiędzy dwoma kręgami naszego kręgosłupa. Krążek miedzykręgowy to forma tkanki łącznej zbudowanej z dwóch części: pierścienia włóknistego i jądra miażdżystego.

Każda z tych części pełni ważną funkcję wynikającą ze swojej budowy. Jądro miażdżyste dzięki swojej galaretowatej konsystencji pełni funkcje swoistego amortyzatora dla obciążeń w osi pionowej naszego ciała, natomiast pierścień włóknisty ma zapobiegać przemieszczaniu jądra miażdżystego. Krążki są przytwierdzone do sąsiadujących kręgów przy pomocy blaszki granicznej. Jest to tak silne połączenie dzięki któremu przesunięcie krążka międzykręgowego względem sąsiadujących kręgów jest niemożliwe! Podczas nagłego urazu czy też zmian przeciążeniowych dochodzi do uszkodzenia ciągłości włókien pierścienia włóknistego lub do jego uwypuklenia. Gdy dojdzie do całkowitego przerwania pierścienia włóknistego jądro miażdżyste zaczyna się powoli „wylewać” na zewnątrz krążka. I to jest właśnie dyskopatia, zwana również przepukliną.

Czynniki wpływające na powstawanie dyskopatii

Krążki międzykręgowe dzięki swojej budowie anatomicznej i uwarunkowaniom fizjologicznym są zdolne do pełnienia swojej funkcji, czyli przenoszenia obciążeń przez wiele lat. Oczywiście z biegiem czasu te zdolności maleją.

Głównymi czynnikami które mogą przyspieszyć ten proces są:
- Rodzaj wykonywanej pracy (praca siedząca, niewłaściwa ergonomia pracy)
- Otyłość
- Wrodzone uwarunkowania genetyczne
- Problemy zdrowotne które nie zostały zawczasu leczone (skrzywienia kręgosłupa, zaburzenia
napięciowe)
- Aktywność fizyczna (nieodpowiedni dobór aktywności, jej intensywność i zbyt mało czasu na
regenerację)
- Problemy wisceralne zaburzające odpowiednie odżywienie i nawodnienie krążka
międzykręgowego

Zmiany degeneracyjne krążka międzykręgowego dotkną każdego z nas. Ważnym jest aby stało się
to jak najpóźniej.

Aktywność fizyczna a dyskopatia

Wyżej wspomniana aktywność fizyczna jest jednym z czynników predysponujących do szybszego powstawania dyskopatii. Wszędzie słyszymy o tym że najważniejszy dla nas ludzi jest ruch. Tak, ale każdy ma inne predyspozycje do wykonywania danej aktywności fizycznej oraz każdy z nas ma inne zdolności i warunki życia do regeneracji powysiłkowej. To jest klucz do sukcesu czy też porażki. Aktywności fizyczne czy też sporty jednostronne jak tenis mają większe powinowactwo do problemów z kręgosłupem od sportów w których wykonujemy ruch symetryczny obiema kończynami.

Trening siłowy a dyskopatia

Każdy niejednokrotnie słyszał że osoby, którym „wypadł dysk” nie mogą ćwiczyć na siłowni, aby nie pogorszyć swojego problemu. Jest to nonsens! Ćwiczenia siłowe mogą być świetną alternatywą dla osób z problemami dyskowymi. Oczywiście najważniejszymi są prawidłowe wykonywanie ćwiczeń, odpowiednio dobrany stopień trudności , ich intensywność oraz czas na odpoczynek. Aby nie zrobić sobie większej krzywdy warto skorzystać z pomocy fizjoterapeuty bądź trenera personalnego posiadającego odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Te osoby będą czuwały nad poprawnością wykonywanych ćwiczeń, doborem obciążenia.

Nie istnieje pojęcie „ćwiczenia na kręgosłup”. Nawet martwy ciąg, który uchodzi za podstawowe ćwiczenie siłowe może być świetnym ćwiczeniem „na kręgosłup”. Jest to ćwiczenie wielostawowe, które angażuje bardzo dużo partii mięśniowych zarówno tych powierzchownych budujących naszą sylwetkę i siłę, ale również mięśni przykręgosłupowych odpowiedzialnych za jego stabilizację i tym samym dbających o bezpieczeństwo dysków.

W świecie zawodowego sportu jest wiele nazwisk, które swoje największe osiągnięcia zdobywały po urazie krążka miedzykręgowego. Można wśród nich wymienić zawodników takich jak Mariusz Pudzianowski czy Ronie Coleman, którzy startują w dyscyplinach sportu opartych prawie w 100% na treningu siłowym.